Eski okul dediğime bakmayın ,bu okul hepimizin bildiği şu koca okul.Bir köyün iki mahallesinin ortasında, üyük'ün eteklerindeki o okul...1985 ve öncesi doğumlu herkesin okuduğu o kocaman okul.Kimbilir kimlerin neler gizlediği,kimlerin ne anılarının olduğu gizemli bina..biri küçük diğeri ondan iki kat daha büyük iki dersliği olan okul.dersliklerinden daha da büyük marangozhanesi olan okul...hadi anlayın artık o okul bizim hepimizin okulu..Karabayır Köyü İlkokulu..sabahları güne ,öğretmenim Karabayırlılar yine camiye gitmişler şikayetiyle başlayan ve bu şikayetle cetveli eline alan İbrahim öğretmenin Karabayırlılar tahtaya kükremesiyle devam eden ,tomurcuk parmaklara vurulan cetvelle acıya dönen sıra dayağı....suçumuz ne yine camiye gitmek..(iyiki de gitmişiz o camiye)..hayatta keşkelerimiz değil de İYİKİLERİMİZ fazla ise ne mutlu size..
Öğlenleri ..özellikle kış aylarında okulda bir yemek telaşı başlar....herkes evinden ne getirdiyse açar bohçasını oturur sıraların üstüne....odun sobası yanar gürül gürül...etrafında toplanır soğuktan donan eller..birde sobada evden getirdiği kavurmayı ısıtmak isteyen çocuklar....bazen düşürüverirler kavurma tavasını sobanın içerisine....ortalığı bir figan sesi ..birde yanık kokusu sarıverir...yemek işi büyük bir telaşla başlar..büyük bir emekle biter...
tekrar dersler başlar....dersler başlar dedim ya ..özellikle şimdiki çocuklar sizin gibi bizler şanslı değildik..bir derslikte 5 sınıf birden ders görürdük...her bir sıra grubu bir sınıfı ifade ederdi....biz toplu katliam gibi topluca ders görürdük...derslik aynı öğretmen tek... olurduk tek yürek..insan özlemiyor değil o günleri...kim bilir şimdi nerede o eski arkadaşlarımız..şair demiş ya " kim bilir şimdi nerdesin, hangi yaban ellerdesin,seni bilmem ben pişmanım, dön gel desem döner misin?"..ne dersiniz eski arkadaşlar..şimdiki dostlar; dön geldesem döner gelirmisinz?.....
Ahmet AYDIN 20/07/2012 ISPARTA