KÖYÜMÜN HAYKIRIŞI
Elimi uzattım insanlar kaçtı
Kucak açtım ama yine dağıldı
Geride yıkık üç beş hane kaldı
Benim sizlere son haykırışımdır.
Atalarınızı besledim doyurdum
Nice canlara kol ve kanat oldum
Şimdi hüzün gülleri gibi soldum
Benim sizlere son yalvarışımdır.
Bağrıma geri dönün gayri geri
Toparlanmanın zamanı ve yeri
Başımda esiyor yalnızlık yeli
Benim sizlere son bakışımdır
Şu virane evlerin dili olsa
Yine eskisi gibi dolup taşsa
Nerde o ihtiyar ana ve baba
Benim son ahım son göz yaşımdır.
Kervanlar geçerdi taşlı yollardan
Sürüler otlardı karlı dağlardan
Ala üzümler vermiştim bağlardan
Benim size vereceğim son aşımdır
Garip yolcular kaldı hanlarımda
Güzel toylar kuruldu harmanımda
Koskoca bir kül kaldı ormanımda
Benim son ateşim, son yanışımdır.
Söylenmez oldu bir çoban türküsü
Çeşmeye gelmez bir ela gözlüsü
Buluşamaz Ali ile sözlüsü
Benim sizinle son nefes alışımdır.
Sert esen rüzgarlara göğüs gerdim
Dallarım kırıldı yine afettim
Bu da geçer ya Hu deyip bekledim
Benim son sözüm, son anışımdır
Taner Ozan hayalen beni anar
Gün be gün benim hasretime yanar
O çağlayan oldu, ben kuru pınar
Benim derelerden son akışımdır.
Ahmet Taner Aksel
11 Şubat 2013
Çatalhüyük/Konya