BABAM
O bizlere hep kol kanat gererdi
Bize evladım der, sarar severdi
Yalnızlıktı onun çekilmez derdi
Bir güz akşamı çekip gittin babam
Beraberce yaylalara giderdik
Bazen ağlar, bazen coşar gülerdik
Bir birimizi ne de çok severdik
Bir güz akşamı çekip gittin babam
Ömür boyu yüzün hiç de gülmedi
Kader bu ya, dostlar kıymet bilmedi
Dünyanın yükü sanki üstündeydi.
Bir güz akşamı çekip gittin babam
Yokluğun acı, derin kederdeyim
Yalnız başına kalmış bir haldeyim
Senin özleminle tükenmekteyim
Bir güz akşamı çekip gittin babam
Fani cismin yok artık yanımızda
Hatıran var her damla kanımızda
Torunun olacaktı pek yakında
Bir güz akşamı çekip gittin babam.
Burhan Ozan söyler adını anar
Yüreğim Durmuş Aksel diye yanar
Garip kuşlar mezar taşına konar
Bir güz akşamı çekip gittin babam.
Mehmet Burhan Aksel
3 Şubat 2013
Karatay/Konya