AĞIT
Vatanım Yunuslu da matem günü
Göz yaşı revan olsun seller ağlasın
Unutalım gayri şöhreti ünü
Bize ağıt yakan diller ağlasın
Bugün yas var yörede: bugün hüzün
Sararan yapraklar mevsimi güzün
Kalır bir gün göz yaşlı oğlun kızın
Yerde can gökte melekler ağlasın
Yıkılmış evler harabe yapısı
Ölenin ahiret yurdu tapusu
Kapanan gediklinin son kapısı
Bahçemdeki solan güller ağlasın
Bizim bağlar dönmüş sarı gazele
Gel kardeş bu yarayı tazele
Mühür vurulsun ebet den ezele
Dost akraba bizim iller ağlasın
Son bahar gelmiş mevsim hazan
Dert çeker, efkarlıdır bunu yazan
Dile gelmiş söyler tüm şair ozan
Yanık yanık çalan teller ağlasın
Toplandık giden canları anmaya
Biliriz bu dünya kimseye kalmaya
Mahzun kalmış kırık gönül almaya
Üstümüzden esen yeller ağlasın
Ağlasın ana ağlasın bacılar
Dile gelsin mazideki acılar
Halimize dua etsin hocalar
Semada gezen bulutlar ağlasın
Gurbet kader olmuş bizim erlere
Yıllarca hasret kaldık bu yerlere
Selam salın ağalara, beylere
Sılaya götüren yollar ağlasın
Koyun, kuzu yok yaylalar ıssız
Pınarlar kurumuş topraklar susuz
Haneler boşalmış da köyler sessiz
Yalnız kalan yüce dağlar ağlasın
Gidenin ardından dökülür yaşlar
Ne çare ki hayat yeniden başlar
Hayatta başa gelir türlü işler
Bu destanı duyan sağlar ağlasın
Ana ayrılır mı, taze kuzudan
Yıllar geçse de duramam sızıdan
Kader denen bu alın yazımdan
Ben yanarsam da küller ağlasın
Ah ! kimi yetim, kimi öksüz kaldı
Ten öldü. Hak emanetini aldı
Rabbim yüce bir ferman saldı
Omuzlarda giden sallar ağlasın
Çok susadım su verenim olmadı
Fani alemde muradım kalmadı
Azrail gelip kapımı çalmadı
Çaldığı gün seven canlar ağlasın
Sühani söyledi sözün özünü
Baki aleme çevirmiş yüzünü
Hak nidasıyla yumarsa gözünü
Kimdi ?O? diyen kullar ağlasın
Mustafa Şen
14 Temmuz 2023
Selçuklu Konya