EMMİ OĞLU İSMAİL
İmamın torunu Ayşe nin oğluydu
Hep sevgi ve muhabbet doluydu.
Yüce Rabbim in sevgili kuluydu
Göçüp gitti Emmi Oğlu İsmail
Arılar uçar kara kovanlarda
Çırpınır bal yapar tatlı canlarda
Çay kahve içerdi eski hanlarda
Uçup gitti Emmi Oğlu İsmail
Çoban oldu mor koyunlar sürdü
Hem varlığı hem yokluğu gördü
Kader ağını ilmek ilmek ördü
Seçip gitti Emmi Oğlu İsmail
Hayat yolunda yorgun olup düştü
Aydın İstanbul Konya deyip koştu
Bu Osman Çavuş un oğlu ne hoştu
Saçıp gitti Emmi Oğlu İsmail.
Yüksek yaylalar güzel yurdun oldu
Hazan yaprağın sarıp hem de soldu
Haber alınca gözüm yaşla doldu
Yıkıp gitti Emmi Oğlu İsmail.
Evlatların kaldı kederli mahzun
İyileşip yaşamaktı son arzun
Seni hayırla ya de der beş kuzun
Yakıp gitti Emmi Oğlu İsmail.
Şu yüce dağların karı erimez
Dünyaya gelen gider giden gelmez
Sen gittin gideli yüzümüz gülmez
Geçip gitti Emmi Oğlu İsmail
Selçuk Ozan der ecel bakmaz yaşa
Vakit tamam azrail geldi başa
Cennet mekan olsun büyük kardaşa
Aşıp gitti Emmi Oğlu İsmail
Orhan Selçuk Aksel
22 Haziran 2014
Çatalhüyük/Konya